تروکاژ

تروکاژ از نظر لغوی به معنای حقه‌های سینمایی است که در ایران ما آن را به نام جلوه‌های ویژه می‌شناسیم.

در جریان تولید فیلم، به خصوص فیلم‌های اکشن  گاهی به نماهایی نیاز پیدا میشود که بسیار پرخرج و هزینه‌بر و همچنین وقت گیر وخطرناک اند، به شکلی که دستیابی به آنها بوسیله روش های جاری فیلم برداری امکان پذیر نمیگردد. حل اینگونه مسائل نیاز به کاربرد یک مجموعه کامل تکنیکی غیر معمول فیلم برداری دارد که به آن "فیلم برداری جلوه های ویژه" می گویند.

به طور کلی جلوه‌های ویژه به دو دسته تقسیم می‌شوند:

۱)جلوه‌های ویژه‌ی میدانی
۲)جلوه‌های ویژه‌ی دیداری

که البته ما با مورد اول آشناتر هستیم.


جلوه‌های ویژه‌ی میدانی:

جلوه‌های ویژه‌ی میدانی یا Special Effects در صنعت فیلم‌سازی به تصاویری گفته می‌شود که در زمان ساخت فیلم، ساخت آن‌ها مشکل باشد. این صحنه‌ها به صورت واقعی و رئال کار می‌شوند و همهٔ آن‌ها توسط بدلکاران، هنرمندان، فیلم‌برداران و تعدادی متخصصان مواد منفجره و ماکت‌سازی اجرا شده و با خود دوربین‌ها ضبط می‌شوند و بعضی از آن‌ها بعد از ضبط کار می‌شوند.
که خود این قسمت به دو بخش جلوه‌های نوری و جلوه‌های مکانیکی تقسیم می‌شود.

جلوه‌های ویژه‌ی دیداری:

امروزه اگر ساخت یک جلوه در مقابل دوربین به‌طور زنده غیرممکن یا دارای هزینه زیادی باشد از جلوه‌های ویژه بصری استفاده می‌شود. جلوه‌های ویژه شامل کامپوزیت، روتوسکوپی، انیمیشن و ترکینگ... است که اکثراً ساخت آن‌ها نیز گران‌قیمت است و به هزینه تولید فیلم‌های هالیوودی، مبلغ چشمگیری می‌افزاید.